Секоја организација создава свој доминантен модел на интерна комуникација. Тој многу влијае врз размената на информации, а со тоа и врз квалитетот и продуктивноста во работата.
Раководството на секоја фирма, намерно или спонтано, создава свој карактеристичен стил на комуницирање со вработените. Во повеќето случаи вработените усвојуваат некои од најтипичните црти на тој стил и ги применуваат во службените односи. На тој начин секоја организација создава свој доминантен модел на интерна комуникација. Од него многу зависи колку ќе биде стимулирана или попречувана размената на информации. А протокот на информации во фирмата го условува квалитетното одвивање на работата. Постојат два базични модели на интерна комуникација во фирмите.
Фирма со крајно амбициозни и егоистични менаџери
Во ваквиот тип организација раководителите се преокупирани со личните интереси. Проблемот се јавува кога менаџерите ќе заборават на интересите на своите подредени и на пошироките интереси на фирмата. Тие честопати ги поистоветуваат личните интереси со интересите на претпријатието во целост. За нив интересите на подредените се закана за нивните сопствени интереси, а со тоа и за целите на фирмата.
Ваквите менаџери се држат на дистанца од вработените. Тие не согледуваат дека раководителите и вработените се делови од еден “организам”, кои се еднакво неопходни за неговото функционирање. Тие со недоверба гледаат на потчинетите. Тоа резултира со дефицит на информации при распоредувањето на работните задачи и организирањето на работата.
“Ние” наместо “јас”
Обратната ситуација најчесто се сретнува во помалите фирми, основани од неколку претприемачи во пријателски односи. Во ваквите фирми работата е заснована врз пријателство и соработка. Овој модел на организација се базира врз сфаќањето дека интересите на фирмата им се заеднички на сите вработени во неа и дека личните и заедничките цели се совпаѓаат.
Затоа, и во интерната комуникација во фирмата преовладува дух на доверба и отвореност. Тоа придонесува сите членови на тимот да бидат заинтересирани за брза размена на информациите поврзани со работата, без криење одредени детали.
Практиката покажува дека првиот тип организации брзо се распаѓаат. Најчесто во реалноста конкурентските и кооперативните интереси постојат еден покрај друг. Од менаџментот зависи која од двете тенденции ќе преовлада во работата на фирмата.
Отворање на картите
Менаџментот на фирмата треба да се погрижи секој успех на фирмата да се претвори и во успех на вработените и постојано да работи на приближување на општите и индивидуалните интереси во организацијата. За таа цел се применува менаџмент-техниката “отворање на картите”.
Еднаш годишно раководството на претпријатието остварува средба со секој вработен поединечно. Дијалогот при таа средба е отворен и добронамерен. Главна тема на разговорот е: “Што сакаме и очекуваме едни од други и што сме подготвени да сториме за да го постигнеме тоа?”.
Двете страни прво ги декларираат своите цели и интереси, а потоа се трудат да пронајдат што им е заедничко. На тој начин се создава клима на доверба меѓу вработените. Тие се стимулираат да ги разменуваат сите нови информации што им помагаат да бидат поефикасни во извршувањето на работата. А тоа го зголемува квалитетот и продуктивноста во работата.
Преземено од: Неделен магазин Капитал www.kapital.com.mk
Остави коментар