Во денешниот деловен свет се става голем акцент на потребата за тимската работа и за соработката меѓу вработените – квалитетниот тим стана идеал кон кој што тежнеат сите организации. Но, дали тоа навистина е така, или работата, без оглед на сè поголемото претпочитање на тимската работа, главно се сведува на самостојно вршење на работата? Дали тимската работа е секогаш најдоброто решение или пак е губење време?
Одговорот е помеѓу овие две крајности – тимот функционира најдобро кога, покрај добрата соработка меѓу членовите, секој го врши својот дел од работата самостојно. До пред неколку децении деловните цели главно се постигнуваа преку самостојна работа, а улогата на тимот беше првенствено информативна, додека, пак, денес целта на тимот е постигнување на што е можно поголема ефикасност во работењето.
Во тимот настануваат креативни идеи, проблемите се разгледуваат од неколку перспективи, соработката и кохезијата на групата ги зголемуваат потребата за остварување на заедничките цели и чувството на припадност на организацијата, а со тоа и задоволството од работата. Но, треба да се нагласи дека тоа е опис на идеалниот тим, а таквите во практиката се ретки, пишува Ивана Делач Хорватинчиќ во Business.hr.
Често се случува дел од членовите на тимот да вложува голем труд во остварувањето на заедничките цели, додека еден или повеќе членови го користат само нужниот минимум од своите способности, волја и енергија за работа. Таквата дифузија на одговорноста влијае негативно врз комуникацијата во тимот, работниот ентузијазам брзо паѓа, и наместо него се јавува фрустрација. Бидејќи успехот се припишува на тимот, а не на неговите поединечни членови, помалку мотивираните членови тоа може да го искористат за да вложат минимален труд за резултатот што ќе го постигнат благодарејќи на активните, мотивирани членови.
Како да се реши овој проблем?
Прво, успешноста на тимот во најголема мера зависи од водачот. Ако водачот на тимот има високи очекувања од членовите, ја поддржува нивната работа, им поставува јасни цели, ги мотивира и навремено им дава конструктивни повратни информации, тимот ќе биде поуспешен. Таквиот водач ќе знае да ги препознае јаките и слабите страни на поединечните членови и во согласност со тоа им доделуваат задачи, и полесно го модерираат заедничкото носење одлуки.
За да го постигне тоа, водителот треба да има развиено комуникациски вештини, а успешноста на тимот зависи и од меѓусебната комуникација на членовите. Информациите треба да се даваат редовно и да бидат достапни за сите, изразувањето мислења треба да биде поткрепено со аргументи, а евентуалните конфликти треба да бидат конструктивни и нивната крајна цел треба да биде решавањето на проблемот. Задачите, пак, треба да бидат погодни за тимска работа и разновидни, а членовите на тимот треба да ги доживуваат како значајни и за тимот, и за организацијата во целост. Членовите на тимот би требало да бидат слични според некои карактеристики, и различни според други.
Во практиката често се покажува полезно доколку членовите на тимот се слични според когнитивните способности и склоноста за тимска работа, а различни според своите вештини и професионални знаења. На тој начин секој член може да ја понуди својата единствена перспектива во решавањето на задачата, како сложувалка во која секој дел е подеднакво важен за целата слика. Меѓутоа, притоа треба да се внимава комбинацијата на знаењата и вештините на членовите да биде во согласност со целите на тимот.
Од сето ова произлегува следниов заклучок – најдобро функционираат оние тимови во кои задачите се распоредуваат во согласност со знаењата, способностите и интересите на членовите. Добриот тим, всушност, е составен од поединци што во заедничките задачи учествуваат рамномерно, секој во својот дел од сложувалката, а задачите, што се соодветни на нивните специфични знаења, ги решаваат самостојно. Добриот тим значи насочување на самостојните постигнувања кон заедничките цели, а квалитетот произлегува од стручноста и квалитетот на работењето на членовите на тимот.
Преземено од: Вработување NEWS
Остави коментар